Həzrət Əlinin (ə.s) şəhadəti günüdür
- 17 iyun 2017
- Bölmə: Hz. Imam Əli (ə)
- Baxış: 7 249
- Şərhlər: 0
- Müəllif: movlan
Nəsai öz mötəbər sənədi ilə Əmmar ibn Yasirdən bu hədisi nəql etmişdir. Əmmar demişdir ki, mən Əli (ə) ilə bərabər bir döyüşdə idim. Allah Rəsulu «insanların ən pisi olan iki nəfər haqqında sizə məlumat verimmi?» dedi. Biz bəli ey Allah Rəsulu dedik. Həzrət Peyğəmbər, «Birincisi, Səmud qövmündən olub Saleh peyğəmbərin dəvəsini öldürən Uhaymir, o biri də sənin burandan vurub qanını buraya qədər axıdan kəsdir» buyurdu və əli ilə Həzrət Əli (ə)-ın başı ilə saqqalını göstərdi.
Təbəri və ibni Əsir öz tarixlərində Həzrət Əli (ə) –ın şəhadətinin səbəblərini belə izah edirlər. Əbdürrəhman ibn Mülcəm Muradi, Həccac ibn Abdullahi Teymumiyyi Sarimi, Əmr ibn Əbu Bəkr Teymumiyyi Sədi bir yerdə toplaşdılar. Onlar üçü də xarici idilər. Onlar xalqın arasına düşən ixtilafdan danışdılar. Bu ixtilafın törədicilərinin hakimlər olduğunu deyib, onları aradan aparmaq niyyətinə gəldilər. İbn Mülcəm, Əli (ə)-ın öldürülməsini öz üzərinə götürdü. Bərkə adı ilə tanınmış Həccac ibn Əbdullah, Müaviyəni, Əmr ibn Əbu Bəkrə isə Əmr Ası qətlə yetirəcəyini bildirdi.
Onlar üçü də öldürməyi əhd etdikləri adamları öldürmədikcə, yaxud bunun uğrunda ölmədikcə öz qərarlarından dönməyəcəklərinə söz verdilər. Onlar Ramazan ayının on doqquzuncu günü sabah vaxtı bu işi görməyi qərarlaşdırdılar.
İbn Mülcəm Kufəyə gələrək öz məzhəbdaşları ilə görüşdü. Lakin görəcəyi iş barədə kimsəyə bir söz demədi.
Bir gün ibn Mülcəm öz məzhəbdaşlarının birinin evində Qutam adlı gözəl bir qadın gördü. İbn Mülcəm onunla evlənmək istədiyini söylədi. Qadın öz mehriyyəsinin çox ağır; üç min dirhəm, bir qul və bir də Həzrət Əli (ə)-ın öldürülməsi olduğunu dedi.
İbn Mülcəm fəqət Əli (ə)-ın öldürülməsi şərtini yerinə yetirə biləcəyini söylədi. Qutamın atası və qardaşı Nəhrəvanda Əli (ə) tərəfindən döyüşdə öldürülənlərdən idi. İbn Mülcəmin onu öldürməsini öz üzərinə götürməsi onu çox sevindirdi və öz qövmündən Vərdan adlı birisini də ona köməkçi təyin etdi.
Bu zaman Əşca qəbiləsindən olan Şəbib adlı birisi ibn Mülcəmin yanına gəlmişdi. ibn Mülcəm ona «Dünyada və axirətdə ucalmağını istəyirsənmi?» dedi. Şəbib onun nə demək istədiyini soruşduqda, o Həzrət Əli (ə)-ı öldürəcəyini söylədi. Şəbib: «Anan vayına otursun. Əlini necə öldürəcəksən? Sən onun keçmişini, necə müsəlman olmasını, şərəfini, digərlərindən üstünlüyünü, ilk müsəlman olduğunu bildiyin halda onu necə öldürə bilərsən?»
İbn Mülcəm ona Nəhrəvanda öldürülənləri xatırlatdı. Orada ölənlərin qisasının alınmasının vacib olduğunu bildirdi. Şəbib onun sözlərinə aldanaraq ona qoşuldu. Onlar Çərşənbə gecəsi Kufə məscidinə gedərək, Həzrət Əli (ə)-ın gələcəyi yerdə gizləndilər.
Bütün qaynaqlara əsasən hicrətin 40-cı ili Ramazan ayında Həzrət Əmirulmuminin bir gecə Həzrət Həsənin, bir gecə Həzrət Hüseynin, bir gecə də Həzrət Zeynəbin evində iftar edərdi. Lakin hər yerdə üç tikədən artıq bir şey yeməzdi. O, «Mənim üçün mədənin dolu olmadığı və ac olduğum bir halda Allah hüzuruna getmək sevimlidir» deyərdi.
Həzrət Əli (ə) bu ilin Ramazan ayında tez-tez yaxınlarına onlardan ayrılıb Allahın görüşünə gedəcəyindən danışar və ilahi rəhmətə qovuşacağına görə sevinərdi.
O gecə Əli(ə) səhərə qədər Allaha ibadət edir və dua edirdi.
O Həzrətin qızı Ümmü Gülsüm deyir: Həmin gecə atam iftara bizə gəlmişdi. Mən onun üçün duz, çörək və süddən ibarət olan bir iftar süfrəsi düzəltdim. Atam süfrəyə baxıb gözləri yaşardı və mənə buyurdu: Qızım, sən heç indiyə qədər görmüsənmi atan çörəklə iki cür yemək yesin? Bunlardan birini süfrədən götür. Mən südü götürdüm. Atam bir neçə tikə düz çörəklə iftar etdi. Lakin həmin gecə atamın halı çox fərqli idi. O gecə atam səhərə qədər Allaha ibadət edir və belə dua edirdi: “Ilahi, ölümü mənə mübarək et!” Imam o gecə tez-tez həyətə düşüb göyə baxır və bu sözləri təkrar edirdi. “And olsun Allaha ki, nə mən yalan deyirəm, nə də mənə deyilən sözlər yalandır. Bu gecə həmin və’də verilmiş gecədir.”
Nəhayət sübh namazının vaxtı yetişdi. Həzrət namaz qılmaq üçün evdən çıxdı. Həyətdə olan ördəklər Imamın ətəyindən tutub, o həzrətin məscidə getməsinə mane olurdular. Sanki ördəklər də Imamın ölməyini istəmirdilər. Imam qapıdan çölə çıxarkən əbası qapının cəftəsinə ilişdi. O gecə sanki, qapı da Imamın məscidə getməsini istəmirdi. Nəhayət, Imam Kufə məscidinə daxil oldu. Ibn Mülcəm məsciddə üzü üstə yatmışdı. Həzrət Əli(ə) onu yuxudan oyadıb buyurdu: “Ibn Mülcəm, üzü üstə yatma. Çünki, bədbəxt adamlar həmişə üzü üstə yatar.”
Hətta Ramazan ayının birinci günü bir xütbəsində belə buyurmuşdur: «Ramazan ayı daxil oldu. O, ayların ən üstünü, ilin əvvəlidir. Bilin ki, gələcək Ramazanda artıq mən sizin aranızda olmayacağam».
Həzrət Həsən (ə) buyurmuşdur: «Atamın yaralandığı sabah, Sübh açılmağa başlamışdı. Atam namaz qılırdı. Mənə dönərək: Ey oğul! Bu gecə yuxuda Həzrət Rəsuli-Əkrəmi gördüm. Ey Allahın Rəsulu! Sənin ümmətindən pislikdən və düşmənçilikdən başqa bir şey görmədim dedim. Həzrət Rəsuli-Əkrəm, onlara bəd dua et buyurdu. Mən də, Ey Allahım! Məni onlardan daha xeyirli olanlara qovuşdur, onlara isə çox pis birini hakim et deyərək dua etdim».
Həqiqətən də Həzrət Əli (ə)-dan sonra Bəni Üməyyə sülaləsi hakimiyyət başına gəldi. Onlar istədikləri kimi bu ümmətlə davranmağa başladılar. Həzrət Əli kimi ədalətli hakimə qarşı çıxanlar sonunda bu xanədanın kölələrinə çevrildi. Onlar da istədikləri kimi bu ümməti idarə etməyə başladılar.
Təbəri və ibn Əsirin rəvayətlərinə görə Həzrət Əli (ə) həmin sabah məscidə getmiş və xalqı “Namaz, namaz” deyərək Sübh namazına dəvət etmişdi.
Bu arada Şəbib, Həzrət Əli (ə)-a bir qılınc zərbəsi yönəltdi, lakin qılınc məscidin qapısına dəydi. Bundan sonra ibn Mülcəm, «Ey Əli! Hökm Allahındır. Sənin və sənin adamlarının deyil» deyə bir qılınc zərbəsi vurdu. Qılınc Həzrət Əlinin düz başının ortasına dəydi. Bu zərbədən sonra Həzrət, «And olsun Kəbənin Rəbbinə ki, qurtuldum və muradıma çatdım» buyurdu.
Həzrət Əlinin namaz qılarkən və ya namazdan əvvəl vurulduğu haqqında ixtilaf vardır. Məşhur rəvayət, Sübh namazının birinci səcdəsinə gedərkən vurulduğunu bildirir.
Həzrət Əli vurulduğu zaman bütün məscid əhli bir-birinə dəydi. «Möminlərin əmirini vurdular, hidayət çırağı söndü» deyə qışqırıb haray-həşir salmağa başladılar.
Həzrəti məsciddən öz evinə gətirdilər.
Bu zaman Həzrəti yaralayan ibn Mülcəmi onun hüzuruna gətirdilər. Həzrət Əli üzünü ona tutaraq dedi: «Ey Allahın düşməni, mən sənə yaxşılıq etmədimmi? Mən sənin üçün yaxşı bir əmir deyildimmi?»
Sonra oğlu İmam Həsənə dönərək, «Ey oğlum, o mənə bir qılınc zərbəsi vurdu. Əgər ölərəmsə, sən də onu bir qılınc zərbəsi ilə öldür. Çünki mən Allah Rəsulundan eşitdim ki, deyirdi: İşgəncə ilə öldürməkdən çəkinin, qudurmuş köpək olsa belə, əziyyətlə öldürməyin,ama bağışlasanız daha yaxşıdır».
Həzrətə içməyi üçün süd gətirdilər ,Həzrət buyurdu məni yaralayana (ibn Mülcəmə) süd vermisinizmi? əvvəl ona verin sonra mənə .
Nubatə ibn Əsbəğ deyir ki, biz hamımız Həzrətin evini dövrələyib oturmuşduq. Həzrət Həsən (ə) evdən çıxıb dağılışmağımızı tələb etdi. Camaat getdi. Fəqət mən qaldım. Evdə ağlaşma səsləri ucalırdı. Həzrət Həsən yenə çıxıb «Sizə evlərinizə gedin demədimmi?» dedi. «And olsun Allaha möminlərin əmirini görməsəm getməyəcəyəm» dedim.
Sonra o Həzrətin hüzuruna girdim. Möminlərin əmiri bir yastığa söykənmişdi. Çoxlu qan itirdiyindən üzü saralmışdı. Əyilib üzündən öpdüm və ağladım. İmam buyurdu: «Ey Əsbəğ, ağlama. Mən həqiqətən Cənnətə doğru gedirəm.»
«Ey möminlərin əmiri! Sənin Cənnətə gedəcəyini yəqin bilirəm. Lakin səni itirdiyim və səndən ayrıldığım üçün ağlayıram» dedim.
Həzrət Ramazan ayının 21-ci gecəsi şəhadətə yetişdi. Qurtuluş və nicat gəmisi batdı, elm və hidayət çırağı söndü.
Allah əhli beyt düşmənlərinə və düşmənlərinin dostlarına min ləhnət eləsin.
paylaşaq dostlarımızda oxusun və məlumatlansın
Oxşar mövzular
İnformasiya
« Qonaq » qrupunda olanlar istifadəçilər bu Xəbəra şərh əlavə edə bilməz.
« Qonaq » qrupunda olanlar istifadəçilər bu Xəbəra şərh əlavə edə bilməz.